تاییدن

فارسی

(دَ)

مصدر متعدی

1. خمیدن چیزی طوریکه یک بخش‌اش روی بخش دیگرش بخوابد:

   او نفشه‌اش را تایید و درون کوله‌اش گذاشت.

فعل

تاییدن [تاییدَنْ]

فعل‌ها
بن واژه			تاییدن
بن ماضی			تایید
بن مضارع			تای
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	تاییدم	تاییدی	تایید	تاییدیم	تاییدید	تاییدند
	استمراری	می‌تاییدم	می‌تاییدی	می‌تایید	می‌تاییدیم	می‌تاییدید	می‌تاییدند
	کامل	تاییده بودم	تاییده بودی	تاییده بود	تاییده بودیم	تاییده بودید	تاییده بودند
	التزامی	تاییده باشم	تاییده باشی	تاییده باشد	تاییده باشیم	تاییده باشید	تاییده باشند
	مستمر	داشتم می‌تاییدم	داشتی می‌تاییدی	داشت می‌تایید	داشتیم می‌تاییدیم	داشتید می‌تاییدید	داشتند می‌تاییدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	تایم	تایی	تاید	تاییم	تایید	تایند
	استمراری	می‌تایم	می‌تایی	می‌تاید	می‌تاییم	می‌تایید	می‌تایند
	کامل	تاییده‌ام	تاییده‌ای	تاییده/تاییده‌است	تاییده‌ایم	تاییده‌اید	تاییده‌اند
	ملموس	دارم می‌تایم	داری می‌تایی	دارد می‌تاید	داریم می‌تاییم	دارید می‌تایید	دارند می‌تایند
	التزامی	بتایم	بتایی	بتاید	بتاییم	بتایید	بتایند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم تایید	خواهی تایید	خواهد تایید	خواهیم تایید	خواهید تایید	خواهند تایید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بتای			بتایید
	نهی		نتای			نتایید

مصدر لازم

1. تأمل کردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین