دوریدن

فارسی

مصدر گذرا

• /دُریدَنْ/ دور + یدن

1. چیزی را به مرکزیت چیزی دیگر سیریدن؛ دور چیزی گرداندن:

   بستنی هه را پیرامون کله‌اش دوریدم. [بستنی هه را دور کله‌اش چرخاندم.]

   بچه هه جوجه‌اش را پیرامون خانه‌اشان دورید.

فعل

دوریدن

فعل‌ها
بن واژه			دوریدن
بن ماضی			دورید
بن مضارع			دور
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	دوریدم	دوریدی	دورید	دوریدیم	دوریدید	دوریدند
	استمراری	می‌دوریدم	می‌دوریدی	می‌دورید	می‌دوریدیم	می‌دوریدید	می‌دوریدند
	کامل	دوریده بودم	دوریده بودی	دوریده بود	دوریده بودیم	دوریده بودید	دوریده بودند
	التزامی	دوریده باشم	دوریده باشی	دوریده باشد	دوریده باشیم	دوریده باشید	دوریده باشند
	مستمر	داشتم می‌دوریدم	داشتی می‌دوریدی	داشت می‌دورید	داشتیم می‌دوریدیم	داشتید می‌دوریدید	داشتند می‌دوریدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	دورم	دوری	دورد	دوریم	دورید	دورند
	استمراری	می‌دورم	می‌دوری	می‌دورد	می‌دوریم	می‌دورید	می‌دورند
	کامل	دوریده‌ام	دوریده‌ای	دوریده/دوریده‌است	دوریده‌ایم	دوریده‌اید	دوریده‌اند
	ملموس	دارم می‌دورم	داری می‌دوری	دارد می‌دورد	داریم می‌دوریم	دارید می‌دورید	دارند می‌دورند
	التزامی	بدورم	بدوری	بدورد	بدوریم	بدورید	بدورند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم دورید	خواهی دورید	خواهد دورید	خواهیم دورید	خواهید دورید	خواهند دورید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بدور			بدورید
	نهی		ندور			ندورید

برگردان

سیریدن به مرکزیت چیزی

• انگلیسی: wheel (en)، turn (en)