سواره

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /سَوارِه/

صفت

سواره

1. منسوب به سوار، کسی که پیاده راه نمی‌رود وسیله دارد.

   ز تخم کیان بی‌گمان کس نبود.....که هرگز پیاده نبرد آزمود (شاهنامه)

زبان دیگر

ریشه‌ لغت

• فرانسوی

اسم

سُوارِه

1. مهمانی شبانه همراه با رقص و موسیقی، شب نشینی مجلل.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: yeomanry
• scamp
• roadway
• ride
• horseman
• horse
• dragoon
• cavalry

• cavalcade
• ranger
• override
• joust
• tilt
• hussar
• atilt

منابع

• فرهنگ لغت معین