وصلیدن

فارسی

مصدر

• /وَصلیدَنْ/ وصل + ـیدن

1. فرایند بستن دو یا چند چیز بهَم:

   برای وصلیدن قطعه‌ها الکترونیکی به برد از هویه و قلع استفایشد (استفاده می‌شود).

فعل

وصلیدن

• /وَصلیدَنْ/

1. دو یا چند چیز را بهَم بستن بطوریکه مقید هم شوند:

   قطعه‌ها را به برد هه وصلیدم.

فعل‌ها
بن واژه			وصلیدن
بن ماضی			وصلید
بن مضارع			وصل
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	وصلیدم	وصلیدی	وصلید	وصلیدیم	وصلیدید	وصلیدند
	استمراری	می‌وصلیدم	می‌وصلیدی	می‌وصلید	می‌وصلیدیم	می‌وصلیدید	می‌وصلیدند
	کامل	وصلیده بودم	وصلیده بودی	وصلیده بود	وصلیده بودیم	وصلیده بودید	وصلیده بودند
	التزامی	وصلیده باشم	وصلیده باشی	وصلیده باشد	وصلیده باشیم	وصلیده باشید	وصلیده باشند
	مستمر	داشتم می‌وصلیدم	داشتی می‌وصلیدی	داشت می‌وصلید	داشتیم می‌وصلیدیم	داشتید می‌وصلیدید	داشتند می‌وصلیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	وصلم	وصلی	وصلد	وصلیم	وصلید	وصلند
	استمراری	می‌وصلم	می‌وصلی	می‌وصلد	می‌وصلیم	می‌وصلید	می‌وصلند
	کامل	وصلیده‌ام	وصلیده‌ای	وصلیده/وصلیده‌است	وصلیده‌ایم	وصلیده‌اید	وصلیده‌اند
	ملموس	دارم می‌وصلم	داری می‌وصلی	دارد می‌وصلد	داریم می‌وصلیم	دارید می‌وصلید	دارند می‌وصلند
	التزامی	بوصلم	بوصلی	بوصلد	بوصلیم	بوصلید	بوصلند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم وصلید	خواهی وصلید	خواهد وصلید	خواهیم وصلید	خواهید وصلید	خواهند وصلید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بوصل			بوصلید
	نهی		نوصل			نوصلید

برگردان

بهم بستن

• انگلیسی: connect (en)، join (en)