آباء علوی

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /آبای/علْوی/ یا /آبای/عِلویّ/ یا /آبای/عُلویّ/

اسم مرکب

آبای علوی

1. (قدیم): هفت سیاره که قدما معتقد بودند در سرنوشت انسان مؤثرند.

   پدران آسمانی، کنایه از: هفت سیاره یا هفت آسمان.

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن