آبفت

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آبَفت/

اسم

آبفت

1. (قدیم): نک آبافت، نوعی پارچه ضخیم؛ نوعی پارچه صافی.

   نشاسته را در آب می‌ریزند ... و از آبفت گذرانیده صاف می‌سازند. «ابونصری»

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ‌سخن