آبله‌کوبی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آبله/کوبی/

حاصل مصدر

آبله‌کوبی

1. (پزشکی): تلقیح ویروس آبله گاوی از طریق خراش پوست برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آبله.
2. تزریق مایه آبله.

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن