آبله درآوردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آبله/دَرآوردن/

مصدر فعل لازم

آبله درآوردن

1. ایجاد شدن بثورات پوستی؛ آبله.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن