آبمیوه‌گیری

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آبمیوِه/گیری/

حاصل مصدر

آب‌میوه‌گیری

1. کشیدن آبمیوه‌ها بوسیله آبمیوه‌گیر.

صفت نسبی

1. دستگاهی که با آن آبمیوه می‌گیرند.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن