آب‌خشک‌کن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آب/خُشک/کِن/

صفت

آب‌‌ خشک کن

1. کاغذ ضخیم و نرم پُرزدار که برای خشکاندن مرکّب و جوهر نوشته به کار می‌رود.

   نه کاغذ وجود داشت و نه آب‌خشک‌کن و نه قلم خودنویس. «هدایت»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن