آب‌دهی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آب/دَهی/

اسم مرکب

آب‌دهی

1. میزان آب دادن شیء. آب‌ده.

حاصل مصدر

1. آبیاری کردن، آب دادن.
2. (مواد): آب دادن. الکترولیت.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن