آتاواوتا

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آتاُ/اِوتا/

اسم مرکب

آتاواوتا

1. (گفتگو): بچه‌های بزرگ و کوچک.

   آتا و اوتا دنبال هم راه افتادند و آمدند.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن