آتشی‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آتشی/کردَن/

مصدر فعل متعدی

آتشی‌کردن

1. (گفتگو): عصبانی کردن.

   با حرف‌هایی که زدند، همه را حسابی آتشی کردند.

مترادف ها

• آتشی‌شدن، آتشی‌مزاج

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن