آتش‌افروز
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /آتش/اَفروز/
صفت فاعلی
ویرایش
آتش‌افروز
- (مجاز): ایجاد کننده فتنه و فساد، فتنه انگیز.
- کسی که در جشن‌ها مردم را سرگرم کرده، آتش روشن می‌کند و شعلة آن را در دهان خود فرو می‌برد و بیرون می‌آرد، و از مردم پول می‌گیرد.
- چیزی که با آن آتش روشن کنند، آتشگیره.
برگردان‌ها ویرایش
|
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن