آتش‌افروزی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آتش/اَفروزی/

حاصل مصدر

آتش‌افروزی

1. روشن کردن آتش، آتش افروختن.
2. (مجاز): فتنه‌انگیزی، کنایه از: ایجاد فتنه و آشوب.

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن