آتش‌باران

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آتش/باران/

اسم مصدر

آتش‌باران

1. باریدن آتش، فروریختن آتش.

   سکنه آن ... دچار سنگ‌باران و آتش‌باران می‌گشتند. «شهری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن