آتش‌دل

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آتش/دِل/

صفت

آتش‌دل

1. (شاعرانه): دلسوخته.

   ای پاسبان بر در نشین در مجلس ما ره مده/ جز عاشقی آتش دلی کاید از او بوی جگر. «مولوی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن