آتش‌زبان

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آتش/زبان/

صفت

آتش‌زبان

1. (شاعرانه): دارای گفتار شورانگیز یا غم‌انگیز و اثرگذار.

   سعدی آتش زبانم در غمت سوزان چو شمع/ با همه آتش‌زبانی در تو گیراییم نیست. «سعدی»

واژه‌های مشتق شده

• آتش‌زبانی

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن