آتش‌سوز

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آتش/سوز/

صفت مفعولی

آتش‌سوز

1. (قدیم): سوخته از آتش یا آبجوش.

   ریش آتش‌سوز را نیک بُوَد. «ابومنصور هروی»

واژه‌های مشتق شده

• آتش‌سوزی

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن