آتش‌سوزاندن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آتَش/سوزاندَن/

مصدر لازم

آتش‌سوزاندن

1. (گفتگو): مشغول به کار آتش.
2. (مجاز): دردسر ایجاد کردن، بازی‌گوشی و شیطنت کردن.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن