آتش‌نشاندن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آتشِ/نِشاندَن/

اسم مرکب

آتش‌نشاندن

1. (گفتگو): فرونشاندن شوق و اشتیاق.

   بر آتش تو نشستیم و دود شوق برآمد/ تو ساعتی ننشستی که آتشی بنشانی. «سعدی»

مصدر متعدی

1. خاموش کردن آتش.
2. کنایه ا ز: فرو نشاندن خشم و غضب.
3. خاموش کردن فتنه و آشوب.

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن