آتش‌کاری

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آتش/کاری/

حاصل مصدر

آتش‌کاری

1. (مواد): عمل و شغل آتشکار.
2. (مجاز): ایجاد فتنه و آشوب.

   اگر این آتشکاری نبود، که حرف و سخن نداشتند. «آل‌احمد»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن