فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آتش/کُن/

  اسم مرکب

ویرایش

آتش‌کن

  1. (قدیم): گلخنی، تون‌تاب.
    آتش‌کن آمد تا آتش برکند در حمام. «بیغمی»

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن