آتش‌گداخته

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آتشِ/گُداخته/

اسم مرکب

آتش‌گداخته

1. اتشی که بر اثر حرارت و شعله‌های زیاد مواد سوختنی در آن مانند چوب یا ذغال گداخته شود.
2. (مجاز): شراب.

   زود آتش گداخته در آبِ بسته ریز/ یعنی در آبگینه فکن لعل آبدار. «ابن‌یمین»

مترادف‌ها

• آتش‌مذاب، آتش‌ناب

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن