آتش‌گون

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آتش/گون/

صفت

آتشگون

1. به رنگ آتش، سرخ مانند آتش.

   سنگ و آجر داغ ... به رنگ آتشگون بوده‌اند. «شهری»

2. (مجاز): بسیار گرم مانند آتش سوزان، سوزنده.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن