آثام

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• آسام

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /آثام/

اسم

آثام

1. (قدیم): جمعِ اثم، گناهان. بزه‌ها.

   از جرایم و آثام استغفار کرد.«جوینی»

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن