آخرین‌تیر‌ترکش

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آخرین/تیرِ/تَرکِش/

اسم مرکب

آخرین‌تیرترکش

1. (گفتگو): آخرین چاره اندیشی، راه حل نهایی.

   این آخرین تیر ترکش بود تا بتواند کینه‌ها را از دل بیرون برانَد. «شهری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن