فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آخَر/بِین/

آخربین

  1. (قدیمی): عاقبت اندیش، آخر اندیش.
    مرد آخر بین مبارک بنده‌ایست. «مولوی»

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن