فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آخَر/بِین/

  صفت ویرایش

آخربین

  1. (قدیمی): عاقبت اندیش، آخر اندیش.
    مرد آخر بین مبارک بنده‌ایست. «مولوی»

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن