آخور‌سالار

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آخور/سالار/

اسم مرکب

آخورسالار

1. (دیوانی): رئیس کارکنان اصطبل. میرآخور، آخورباشی.

   لشکری قوی در دِمِ ایشان رفت با پیری آخورسالار. «بیهقی»

مترادف‌ها

• آخور، آخوره، آخور‌باشی، آخور‌چی

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن