فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آدَم/لُخت/کُنی/

  حاصل مصدر ویرایش

آدم‌لخت‌کنی

  1. (گفتگو): عمل آدم لخت کن؛ دزدی. تبهکاری، فساد.
    هر کار بد و زشت و آدم لخت کنی را گردن آن بیچاره گذاشتند. «شهری»

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن