آدم‌نکن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آدمِ/نکُن/

اسم مرکب

آدم‌نکن

1. (طنز): در مواقعی گفته می‌شود که گوینده بخواهد ادعا کند یا وعده طرفِ مقابل را انکار کند، یا او را به انجام آن تحریک کند.

   حالا که اینطور شد، من فردا تا خانه آنها پیاده می‌روم. «مخمل‌باف»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن