آذرسنج

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آذَر/سَنج/

صفت

آذرسنج

1. (فیزیک): اسباب اندازه‌گیری دما که بر اساس مقایسه روشنایی یک جسم داغ با روشنایی جسم داغ دیگری که دمای مشخص دارد، کار می‌کند.
2. دستگاهی برای سنجش درجۀ انبساط فلزات و حرارت آتش که بر اساس تغییر رنگ مادۀ دستگاه یا تغییر جریان برق کار می‌کند؛ حرارت‌سنج؛ پیرومتر.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن