آذرنگ
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- پهلوی
آوایش ویرایش
- /آذرنگ/
اسم ویرایش
آذرنگ
- (قدیم): درد، رنج، غم.
- ز فرزند بر جان و تنت آذرنگ/ ... «ابوشکور»
صفت مرکب ویرایش
- آتش رنگ، آذرگون. روشن، نورانی. آتش، آذر.
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس
زبان دیگر ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- بهاری
آوایش ویرایش
- /آذر/اَنگ/
صفت نسبی ویرایش
آذرنگ
- (قدیم): حالتی که انسان مکرر دچار اشتباه در عملکرد داشته باشد، اشتباه کننده از روی سهو.
- من هممیشهَ بو یوله آذرم
- من همیشه این راه را اشتباه میروم.
- من هممیشهَ بو یوله آذرم