فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آذِین/زد‍َن/

  مصدر فعل لازم ویرایش

آذین‌زدن

  1. (قدیمی): بستن زیور.
    .../ ز دیبای چین بر گل آذین زده‌ست «فردوسی»

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن