فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آذِین/زد‍َن/

  مصدر فعل لازم

ویرایش

آذین‌زدن

  1. (قدیمی): بستن زیور.
    .../ ز دیبای چین بر گل آذین زده‌ست «فردوسی»

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن