آرامز

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

آوایش

• [آرا/مِز]

اسم مرکب

آرامز

1. ~ در گویش بهاری، میان دو یا چند نفر، فاصله، حدود یا نشان مرزی افراد یا قبایل و تفکیک ارضی.

   گَسْسِه آرامِزه بَلْلو اِلَسِه.

   بیاد مرزمان را مشخص کند.

برگردان‌ها انگلیسی Aramez