آرایش‌خورشید

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آرایشِ/خورشید/

اسم مرکب

آرایش‌خورشید

1. (موسیقی ایرانی): از الحان باربُد.

   چو زد ز آرایش خورشید راهی/ در آرایش بِدی خورشید ماهی «نظامی گنجوی»

2. هفدهمین لحن از الحان باربد.

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن