آرا‌بیرا

فارسی

ریشه‌ لغت

• ترکی

آوایش

• /آرا/بِیرا/

اسم مرکب

آرابیرا

1. (عامیانه): آرابیرا کردن، بزک کردن. آراپیرا.

   زن‌ها دارند خودشان را آرابیرا می‌کنند که بروند مهمانی.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن