آردناک

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آرد/ناک/

صفت

آردناک

1. (قدیمی): آلوده به آرد. آردی.

   باری آن پوستین آردناک بر روی کس نزنی. «شمس تبریزی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن