آرزوانه

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آرزو/آنه/

صفت

آرزوانه

1. (قدیمی): چیزی خوب که آرزویش را می‌کنند؛ خواستنی.

   آنچه پیش خلق مرغوبترین چیزهاست از آرزوانه‌های دنیا. «شمس تبریزی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن