آرمان‌طلب

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آرمان/طلَب/

صفت

آرمان‌طلب

1. آنکه تصوراتی برای ساختن جنبه‌های گوناگون زندگی مطلوب در ذهن دارد، تصوراتی که عملی شدن آنها معمولا بسیار دشوار است. آرمانگرا.

واژه‌های مشتق شده

• آرمان‌طلبی

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن