آروغ‌بیجا

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آروغ/بیجا/

اسم مرکب

آروغ‌بیجا

1. (غیر مؤدبانه): آروغ بیجا زدن، لاف زدن، ادعای بی‌اساس کردن.

   وادار می‌کنند نوشته‌های خود را پاک کرده، دیگر از این آروغ‌های بیجا نزنند. «مستوفی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن