آزادی‌کردن

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آزادی/کردَن/

مصدر فعل متعدی

آزادی‌کردن

1. (قدیمی): سپاس گفتن، شُکر کردن.

   سپاس دارید مرا و آزادی کنید. «میبدی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن