فارسی

ویرایش

ریشه‌ لغت

ویرایش
  • پهلوی

آوایش

ویرایش
  • /آزار/

  اسم مصدر

ویرایش

آزار

  1. اذیت، رنج، عذاب.
    کسی تعمداّ خیال آزار و اذیت او را ندارد. «جمال‌زاده»
  2. بیماری، مرض. کدورت، رنجش

برگردان‌ها

ویرایش

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس

زبان دیگر

ویرایش

ریشه‌ لغت

ویرایش
  • بهاری

آوایش

ویرایش
  • /آزار/

آزار

  1. مترادف مرض و مردم آزاری در زبان فارسی.
    آزار اِیچِین آلِد بَگهَ!
    مرض درونت را احاطه کرده مگر!