آزار
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- پهلوی
آوایش ویرایش
- /آزار/
اسم مصدر
ویرایش
آزار
- اذیت، رنج، عذاب.
- کسی تعمداّ خیال آزار و اذیت او را ندارد. «جمال‌زاده»
- بیماری، مرض. کدورت، رنجش
برگردان‌ها ویرایش
|
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس
زبان دیگر ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- بهاری
آوایش ویرایش
- /آزار/
ویرایش
آزار
- مترادف مرض و مردم آزاری در زبان فارسی.
- آزار اِیچِین آلِد بَگهَ!
- مرض درونت را احاطه کرده مگر!
- آزار اِیچِین آلِد بَگهَ!