آزما

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• آزمای

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آزِما/

اسم مرکب

آزما

1. بن مضارع آزمودن. جزء پسین بعضی از کلمه‌های مرکب، به معنی آزماینده.
2. در ترکیبات به معنی آزماینده آید: جنگ آزما، بخت آزما، رزم آزما.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین