آزمون‌پذیر

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آزِمون/پَذیر/

صفت

آزمون‌پذیر

1. ویژگی امری که می‌توان آن را امتحان کرد.

   زیبایی شناسی، آزمون پذیر نیست.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن