آسان‌گیر

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آسان/گِیر/

صفت

آسان‌گیر

1. (قدیمی): آسان‌گذار، سهل‌انگار، مسامحه‌کار.

   خدای تعالی گشاده‌روی و آسانگیر را دوست دارد.«امام محمد غزالی»»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن،