آسته

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آستِه/

صفت

آسته

1. (قدیم): آهسته، آستکی.

   آسته برو آسته بیا، که گربه شاخت نزنه.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن