آستین‌بر‌زدن

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آستین/برزدَن/

اسم مرکب

آستین‌برزدن

1. (قدیمی): آستین بالا زدن.
2. آستین بر زده‌ای دست به گل بر زده‌ای/ غنچه‌ای چند از او تازه و تر بر چده‌ای «منوچهری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن