فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آسمانِه/

  اسم مرکب ویرایش

آسمانه

  1. (قدیم): سقف خانه، عمارت، و مانند آنها.
    مستی به خانه کن که آنچه زیر آسمانه توان کرد، زیر آسمان نتوان کرد. «عنصرالمعالی»

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین