آسمان‌ریسمان

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آسمانِ/هَفتُم/

اسم مرکب

آسمان‌هفتم

1. (نجوم قدیم): فلک هفتم از نُه فلک، که زحل در آن قرار دارد.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن